ذهن کور

نویسنده ای که از ذهنی کور بهره میبرد.

ذهن کور

نویسنده ای که از ذهنی کور بهره میبرد.

سبد کالا

ایتاَ روغن ایتاَ مورغ ایتاَ مورغانه
زندگی چیسه برارجان ، پاسُخده هانــِه

زانای مرا فاده ایتا کارت و زنبیل
صف که نبو صومعه سرا تا منجیل

زن و مرد ایسه بون هاتو کون به کون
سیگار جه بغلی چوم بُوُسته بو خون

ایتاَ گه شلوغه بیشیم فردا باییم
ایتاَ گه هَیَ بــِس اَمَراَ فوقاییم

ایتاَ کوتهِ ایتاَ پیلهِ ایتاَ تاس
ایتاَ زاکِ ایتاَ پیر ِ ایتاَ کاس

ایتاَ موعلم،می دوختَرَ درس دَهیی
ایتاَ فقیر، هروز مَراَ پول خوایی

اَیاَ چی بو جمعه بازار مانَسته
رنگ و مدل مردم ِ عاشورا دَسته

ایتاَ شماره ده اون دانه فریاد زَنه
ایتاَ شه ، دهتا آیــِه،مرداک مَراَ داد زَنه

هاسا شِه مگه دوارسَن؟
به موقع دَر ِ سَر فار ِسَن؟

تا فار ِسَم مَرداک بعدیه نامهِ بور ِه
مَراَ ندینه نوگو اونـِه چوم کور ِه

گِم حاجی تو مَراَ دوخادی
می سبداَ می کالایاَ فاندی؟

گه کیسی؟ گِم مَم سیا
مَراَ گه بوشو فرداَ بیا

هاسا مَراَ خنده گیفته
خونم می چوماناَ سَرَ بیگیفته

موشت بیگیرَم اَناَ کَرجَ کونَم
اَناَ دماغَ بیگیرَم پَرچَ کونَم

گِه تمام بووستــِه بیلاوَرَس توخم مورغ
فادان مَراَ هون روغن و دوتاَ مورغ

می کله چَرخــِه مورغانه مورغانه
بازم صدا آیـــِه زندگی هانــِه

امشب اعصاب

من خیس سرتاپا عرقم

چرا که تو باشی و شربتم

نوشم و حالم خرابت شود آخر

اینچه اعصابی است آخر

همه اش خط خطی همه اش بی اعصابی

عده ای از ما

عده ای کلاغ قالب یارو می‌کنند

عده ای دیگر با رنگ پول پارو می‌کنند

عده ای در پی این دکتری آن دکتری

ناصرخسرو طلب دارو می‌کنند

عده ای درگیر یک جشنی بزرگ
خرج عروسی به این و آن رو می‌کنند

عده ای کشیده صورت سرخ می‌کنند

عده ای دیگر دعوی آبرو می‌کنند

عده ای در جنگ آن شیر ژیان ، اقتصاد
حریف خود را پشتک وارو می‌کنند

عده ای با دوستی همدست شده‌اند
خرابکاری های او جارو می‌کنند

عده ای دست از هرکار کشیده‌اند
دست در جیب تو فرو می‌کنند

عده ای در کنج هر خرابه و ویرانه ای

از سیمرغ* تمنای نوشدارو می کنند
عده ای با شعر یا نوشته ای
آدم بدخلخ خوشرو می‌کنند
عده ای همچون من دیوانه حال
خود با خویشتن رودررو می‌کنند
---------------------------------------
توضیحات:
*سیمرغ: منظور همان ساقی محلشان است.

مشکی

مادربزرگ خدانگهدار.
دگر نه مادربزرگی هست نه پدربزرگی
تنها خاطره ها زنده است.
امروز27-2-92 ساعت 22:10

قسمت این بود

خب داستان این بود و قسمت چنین

تو میباست که میرفتی آلمان ، فرانسه شاید چین


چه شد ماندم چه شد رفتی

شاید قسمت این بود؛ من گیلان باشم تو برلین


باید رفت باید رفت باید خواند

نغمه ی زندگی را نه با دشمنی یا کین


گویند در قسمت تغییر نیست

خدایا عاقبت بخیر بنما ، آمین


دل آشوب  را درمان نیست

نگویم برگرد ، قلبم بین


گاه می خوانم شعر، آرام گیرم

گاه سعدی گاه حافظ،مولوی،پروین


شاید که برگردی شاید که باز آیی

زندگی شود زیبا ، دنیا میشود تزئین


با دروغی ادامه خواهم داد

من زنده خواهم ماند بی تو این چنین است تلقین

.
.
.

خب داستان این بود و قسمت چنین

تو میباست که میرفتی آلمان ، فرانسه شاید چین


چه شد ماندم چه شد رفتی

شاید قسمت این بود؛ من گیلان باشم تو برلین

راه

این ره که میروی به ترکستان است

هر ره که برویم به گورستان است

ره راست این است ، کج میروی

ره راست سخت و کج آسان است

نامه ی دیگر

بنویس ای دستم نامه ای کوتاه

«به نام خدا

.

پایان»

این روزها

باید این تاریخ ها ثبت شوند

به صبوری یا  به دلتنگی

به دوری یا به سردی

به این دوری چند میلیون فوتی یا این دوری دوستی

به سنگینی  سیگاری یا شراب ناب دیگری

باید ثبت کرد این احوال را

حال خراب مرا یا خوبی حال تورا

بهار و باران

باران شبهای من

ای بهار زیبای من

ای تو رستاخیز فصل ها

ای تو سرآغاز هستی بخش

دستانت بوی خوش گیلاس را هدیه می کند

تو رخدادی دگر هستی

دیوار

بین این فاصله‌هایست دیوار

زیر این مرد خرابی است آوار
در شوق و در آرزو است دیدار

فریاد و فریاد و فریاد ِ دلتنگی
دنگ و دنگ و بنگ و آهنگی


کاش وصال فراقیست آمین
در کف این دل شوریست آذین
دیوار نیاز به پتکی است برلین

فریاد و فریاد و فریاد ِ دلتنگی
دنگ و دنگ و بنگ و آهنگی


مرد است و عشق و بیداری
آوای دود و عود ، تاری

چه در جنگل چه در دریا چه در غاری

فریاد و فریاد و فریاد ِ دلتنگی
دنگ و دنگ و بنگ و آهنگی